شب ...

 

 

در پی عکس ماه،

در حوضچه ی وسط ، باغ همه ی شب را دویده ام

کجاست آبی برای انعکاس آن همه زیبایی؟

مهتاب نور خود را به رخ سیاهی ها میکشد
  من مانده ام و .. حسرت دیدار شاهزاده ی آسمان .

روزها بدنبال آرامش شب

و شبها در فراق نور لحظه ها را پیموده ام .

من آرامش  در آغوش گرم خواب یافته ام ،
و نور را در دل تاریکی شبها دیده ام .

چشم بر هم میگذارم تا پرده خواب آرامشش  را تن پوش تنم کند ،
بی خواب میشوم!
با وسوسه ی  درآغوش کشیدن نور 
و باز خورشید پیروز میشود با هر طلوع ،
 و من بیهوده شب را جنگیده ام .

شب را میان قدمهایم جا میگذارم

فردا سکوت میکنم ،
توشه های توان را کنار میگذرم
 برای جنگ نابرابر درون سینه ام ،
 

شاید امشب آغوش خواب، ابدی شود
و من پیروز این جنگ بی کینه ام .

مه_ناز

برچسب‌ها: شب, آرامش, خواب, جنگ, پیروز
عشق......