♥♥♥

دوستت دارم، 

از آن دوست داشتن هایی که تمام نمی شود حتی با دور شدن جسم هم از بین نمی رود.

آنچنان این دوست داشتن در قلبم می دود و بالا و پایین می شود که بودنش می تواند مرا به اوج ببرد، نشانه ای بهتر از این برای زنده بودن نمی یابم.
تو بی خبر از همه جا در میان هیاهوی دوست داشتن هایم، دور می شوی، آنقدر دور که عاشقانه هایم به تو نمی رسند. می دانم در پی گمشده ای سرگردانی و آن را نمی یابی. نمی دانم گمشده ات چیست و کجاست؟! دلم می خواست گمشده ات من بودم یا می توانستم یابنده اش باشم، اما نه می دانم و نه نمی توانم!
نگاه میخ شده به قاب دوربینت، تنها یادگار توست، برای من که ساعتها به دریای چشمانت ظل بزنم تا شاید بتوانم در آن غرق شوم، حرف بزنم و چشم از نگاهت برندارم، تا آنجا که چشمانم بارانی شود و دیگر جایی را نبینم و باز هم با دوست داشتن های بی پایان، زنده بمانم.